Biografie

dr. Fabian ten kate

dr. Fabian ten kate

Lange Afstandloper | Docent en Onderzoeker | Econoom

Mijn naam is Fabian ten Kate. Geboren in 1992, atleet sinds 1997, en sinds 2015 werkzaam bij de Universiteit Groningen als docent en onderzoeker in de economische wetenschap.

Hoewel mijn atletiekcarrière dus al vroeg begon, bleven de prestaties lange tijd uit. Tijdens mijn eerste jaren bij A.C. Tion in Enschede vond ik vooral sprinten, ver- en hoogspringen leuk. Later bij de junioren heb ik nog een tijdje horden gedaan, maar toen de horden iedere paar jaar een X aantal centimeters hoger werden, en ik in diezelfde periode minder dan X centimeters langer werd, was dat wel een keer afgelopen. Daarna werd het toch meer lopen, hoewel ik nooit veel aanleg leek te hebben voor de middellange afstand, de inspanningen van mijn trainers (met name Marjolein Stegeman en Harry Dijk) ten treure.

In 2010 ben ik, inmiddels 18, economie gaan studeren in Groningen.  Op loopgebied kwam ik niet veel verder dan een keer of drie-vier in de week trainen en liep ik met moeite onder de 4:40 op de 1500 m. In de jaren daarna heb ik met dank aan mijn toenmalige trainer Dirk Dijkstra eindelijk wat echte stappen weten te maken. Dit zat hem er vooral in dat ik toen een langere periode blessure-vrij kon lopen, en daardoor langzaam vaker kon gaan trainen.  Drie-vier keer in de week trainen werd al gauw vier-vijf, en later zeven plus. Dat dit een wereld van verschil was bleek in de resulterende tijden, want in 2013 werd die 1500 in 4:12 gelopen, en kon ik ook op de 5000m enigszins uit de voeten (met tijden rond de 16:40).

Deze progressie zette mooi door, en zo kon ik eind 2014 aansluiting vinden bij Team 4 Mijl (met inmiddels 4:05 en 15:15 achter mijn naam), waar ik onder Fokie Cnossen trainde. In 2015 ben ik afgestudeerd (Research Master Economics, Econometrics, and Finance) en besloot ik verder te gaan voor een Ph.D. Hierdoor kon ik mij én verder ontwikkelen op onderzoeksgebied, maar ook nog voldoende tijd hebben om te kijken hoever ik nog kon komen op het sportieve vlak. De progressie vlakte inmiddels aardig af, en zo was het netto resultaat van de baanseizoenen in 2015 tot 2018 welgeteld zeven seconden op de 1500 (3:58), en 20 op de 5000m (14:55).

Gelukkig is lopen hoe dan ook leuk, ook als het niet steeds (veel) harder gaat. Desalniettemin was wel duidelijk dat de rek er een beetje uit was, en dus werd het een keer tijd voor nieuwe doelen. Op de lange (weg)afstanden viel er nog wel veel winst te halen, want veel verder dan een 49:48 op 15 km was ik nooit gekomen. Zo kwam ik met mijn coach Wilfred van Holst, die mij nu sinds 2016 begeleid –eerst binnen Team 4 Mijl, en sinds oktober 2018 daar buiten– op het idee daar toch de focus naar te verleggen.

2019

Kort na dit besluit heb ik een marathon gehaasd (tot ca. 38 km), waarna het idee ontstond om dan ook direct zelf maar eens een keer een marathon te gaan lopen in het voorjaar van 2019. Dit werd de Enschede marathon, met in eerste instantie als doel om onder de 2:30 te lopen. Na een paar maanden met consistent meer kilometers, ging het loopvermogen op de lange afstanden met sprongen vooruit. In december (2018) verbrak ik mijn halve marathon PR met bijna twee minuten naar 1:11. Nadat daarna de specifieke marathontrainingen aan mijn schema werden toegevoegd, ging hier in maart nogmaals ruim twee minuten vanaf.

Om met een 1:09 halve marathon te mikken op een 2:30 hele, getuigd van enig gebrek aan ambitie en zou wel heel voorzichtig zijn geweest. Derhalve werd dit doel bijgesteld naar een sub 2:28. Dit is gelukt, en mijn marathondebuut op 14 april resulteerde in een hoge 2:27er.

Na de Enschede marathon raakte ik in een sportief dipje, waar ik pas in augustus weer uit kwam. In de tussentijd heb ik wel mijn proefschrift succesvol verdedigd, en daarmee de doctorsgraad behaald. De degelijke wedstrijden kwamen daarna ook vanzelf weer, en zo stond ik in oktober toch vrij fit aan de start van de Amsterdam marathon. Helaas gooiden twee blaren roet in het eten, en moest ik na 30 km de strijd staken.

Om de vorm niet verloren te laten gaan, ben ik na Amsterdam zo snel mogelijk weer gaan racen. Ik liep een serie wedstrijden met pittige heuvels en mooie resultaten. De verwachting was dan dat het zonder heuvels nog een stuk harder zou kunnen, wat in de laatste maand van het jaar inderdaad zo bleek te zijn. In Dronten scherpte ik onder erbarmelijke omstandigheden mijn halve marathon PR aan tot 1:08:34. Het jaar sloot ik af in Gorredijk met een heel dik 10 km PR van 30:34.

Doelen voor 2020

De prestaties van 2019 smaken natuurlijk naar meer. De 30 minuten grens op de 10 km lonkt, en op de langere afstanden moet er nog wel aardig wat rek in zitten. Duidelijk is ook dat ik nog maar eens een marathon moet lopen.